De gouden weg naar Parijs

Dit jaar liepen alle trails naar Parijs. Elke wedstrijd van de UCI World Series, elk trainingskamp en elke seconde van de dag bracht topatleten van over de hele wereld dichterbij de kleine Parijse voorstad Élancourt waar geschiedenis zou worden geschreven. Pauline Ferrand-Prévot en Tom Pidcock, beiden afkomstig uit het team INEOS Grenadiers, waren heer en meester. Jenny Rissveds en Alan Hatherly haalden het podium.

Dit is hun verhaal.

Het 4,4 km lange mountainbikeparkoers was snel en eiste door de 110 meter hoogteverschil per ronde flinke fysieke inspanningen. Naast scherpe switchbacks, singletracks en spannende afdalingen, waren er verschillende technische elementen zoals rock gardens en jumps die uiteindelijk beslissend bleken in de jacht naar goud.

Het parkoers werd ontworpen door Nick Floros, die ook de XCO-tracks voor de Olympische Spelen van Rio (2016) en Tokio (2021), en de UCI Wereldkampioenschappen in Glasgow ontwierp. Zijn creatie in Élancourt bleek echt iets speciaals te zijn. Het zorgde voor een rollercoaster-race over hardpack gravel, worteltapijten en zachte zandpaden door het bos waarbij onderweg een aantal keren gekozen kon worden voor kortere, maar meer uitdagende opties richting de brede finishstraat.

Haar wedstrijd duurde 1 uur, 26 minuten en 2 seconden. De vreugde na afloop was tijdloos. Pauline fietst al haar hele leven en is actief in meerdere disciplines. De Française is afkomstig uit een wielerfamilie en deed in 2012 voor het eerst mee aan de Olympische Spelen waar ze als achtste eindigde. In de twaalf daaropvolgende jaren schreef Pauline wielergeschiedenis door in meerdere disciplines wereldkampioen te worden en in het seizoen 2014-2015 zelfs in drie disciplines tegelijk: veldrijden, mountainbiken en op de weg.

Op het parkoers in Élancourt moest Pauline in eerste instantie opboksen tegen de felle concurrentie van Puck Pieterse, maar nadat de Nederlandse een lekke band kreeg, was Ferrand-Prevot de enige overgebleven kanshebber op goud en won ze met overmacht. Ze reed solo richting het laatste vlakke stuk naar de finish, stak haar armen in de lucht en werd luid toegejuicht door een enorm (en enorm trots) thuispubliek.

Jenny Rissveds vertegenwoordigde Zweden en behaalde in 2016 de gouden medaille tijdens het Olympische crosscountry-evenement in Rio de Janeiro. Een monumentale overwinning voor de toen pas 22 jaar oude Rissveds. Na haar overwinning in Brazilië, kreeg de Zweedse superster te maken met diverse persoonlijke tegenslagen, maar vocht zich terug naar de top en excelleerde in Parijs. Jenny is een inspiratie voor ons allemaal bij Shimano, en haar bronzen medaille op de Olympische Spelen van 2024 is het bewijs van haar vermogen om te overwinnen en tot bloei te komen als een ware kampioene.

"Het zijn de Olympische Spelen, je moet er vol voor gaan." - Tom Pidcock, 2024.

Tom Pidcock kreeg een lekke band tijdens zijn heroïsche Olympische rit naar goud op de Spelen van 2024. Enkele weken daarvoor moest Tom wegens ziekte noodgedwongen de Tour de France voortijdig verlaten. Maar als een echte kampioen wist Tom de tegenslagen om te zetten naar een 'Geef nooit op-mantra', dat zou leiden tot grootse prestaties.

Tussen zijn gouden medaille op de Olympische Spelen van 2021 in Tokio en die van Parijs in 2024, behaalde de Britse rijder een karrenvracht aan overwinningen in de UCI MTB World Series en geweldige resultaten op zowel de weg, in het veld als op de mountainbike. Dat maakte de weg vrij voor een tweede opeenvolgende gouden medaille.

De hele wereld keek toe hoe Pidcock terugvocht om Victor Koretzky in te halen op de laatste strook door het bos, waarbij hij vakkundig een lijn koos die hem uiteindelijk de overwinning bracht. Het overwegend Franse publiek werd stil, terwijl de schaarse Britse fans luid juichten toen Tom opgelucht de welverdiende overwinning binnenhaalde.

De Zuid-Afrikaanse bronzen medaillewinnaar Alan Hatherly keek samen met verslaggevers terug op het crosscountry-evenement in Parijs. Hij vertelde de journalisten dat de zon erg fel was en hij moeite had met de warmte. Uiteindelijk kwam hij twee seconden te kort voor de zilveren medaille en had zelfs Pidcock nog in het vizier. "Het was een supertactische race, en het was moeilijk om met de hitte om te gaan. Ik kreeg het echt warm toen de finale begon, en dat moest ik gewoon zien te managen."

"Vanaf dat moment was het gewoon voluit gaan en zien waar het eindigde."

Hatherly, die 42e in Rio en 8e in Tokio werd, was daarom een en al glimlach na een zwaarbevochten bronzen medaillerace in Parijs. Met recht een fantastische prestatie!

Dit is het verhaal van Alan, Pauline, Jenny en Tom. Deze atleten toonden grote ambitie, talent en doorzettingsvermogen. Om de top in je sport te bereiken heb je onderdelen nodig waarop je kunt vertrouwen. XTR is precies voor dat doel ontworpen. De XTR M9100 groepset is de keuze van kampioenen in enduro en XCO, en staat bekend om zijn legendarische precisie, remkracht en snelheid.

Met XTR worden dromen omgezet in gouden medailles.